Voor altijd
in ons hart.
We leerden je kennen toen je nog een pup was. Je was een heerlijk logeetje en we genoten steeds heel erg van je verblijf. Toen de vraag kwam of wij je nieuwe baasjes wilden zijn twijfelde ik geen moment… Koen was na onze pech met doggen wat moeilijker te overtuigen. Dus ging je mee op vakantie naar Normandië. Als alles goed ging mocht je blijven. In Normandië moesten we op een gegeven moment eerst stenen oversteken om op het strand te geraken. Maar die vond je eng want die maakten geluid als je erop stapte en dus durfde je niet. Koen kwam naar je toe en je vertrouwde hem genoeg om ze samen over te steken. Sindsdien was je lid van ons gezin.
​
Van een ietwat onzekere pup groeide jij uit tot een evenwichtige hond. Prachtig van binnen en van buiten. Je werd zelfs roedelleidster, wie had dat als pup ooit van je gedacht. Verder was je een heel vocale hond, elke dag vond je wel een nieuw geluidje uit. We zeiden dan MP spreekt whale (zoals Dory uit Finding Nemo). Je oude baasje beschreef je als in 1 woord lief. Dat kan ik alleen maar beamen. Naast dit alles was je ook speels, rustig in huis maar je kon ook energiek zijn buitenshuis (lekker rennen met de bende), betrouwbaar, enthousiast (wat mis ik je enthousiaste WOEF als ik zeg dat we dag gaan), aanhankelijk, speels,… Waaks was je zeker ook en we voelden ons dan ook steeds veilig met jou erbij. Tenslotte had je een heel speciale manier om je liefde te tonen aan de mensen die je echt graag zag, die gaf je neusknabbeltjes. Dat was niet altijd even handig bij mensen die je niet zo goed kenden. Ik zie nog steeds je grote grijze hoofd in de richting gaan van iemand op het bankje op de hondenweide…
Pepsi-MoneyPenny van Hoght,
MP’tje of Miep voor de vrienden
(31/01/2016 – 14/11/2019)
Nimieka
(10/10/2014 - 20/01/2016)
Koen wou altijd al een Duitse Dog maar zolang hij alleen was, was dat door zijn werk geen optie. Dus eenmaal we samen woonden haalden we Nimieka in huis. We reden helemaal naar een fokker in Duitsland en werden verliefd op het kleine zwarte pupje dat aan Koen zijn voeten in slaap viel. Vanaf dag 1 was zij zijn hond en hij haar baasje. Ze hield van heel het gezin en probeerde steeds ons allemaal samen te houden, maar als het eropaan kwam volgde ze koen. Zij leerde hem de innige band die tussen hond en baas kan bestaan kennen. Toen Wodan erbij kwam was dat voor haar een feest. Hij werd haar beste vriendje en je zag die twee dan ook altijd samen. Ze waren best friends for life.
​
Nimieka begon elke dag enthousiast en genoot van het leven. Het spreekwoord Carpe Diem was haar op het lijf geschreven. Ze liep altijd met een sierlijk drafje, zat vol deugnietenstreken, was gek op haar piepkip en had niet door hoe groot ze was. Zo verstopte ze zich bijvoorbeeld een keer voor een kleine hond die naar haar gromde. Tenslotte was ze misschien niet de slimste hond. Een bevel aanleren duurde altijd vrij lang en zo liep ze een keer tijdens het spelen op de hondenweide tegen een vuilbak die er altijd al stond. Maar je was wel een van de liefste!
Engelse Bulldog Franske
(24 juli 2018)
Net verschrikkelijk nieuws gekregen, Franske zal niet komen. Hij is overleden..
Wij leven heel erg mee met de baasjes. Vaarwel appeltjessnoeper, een van de beste vriendjes van onze Wodan, knorreke, wildebras, waterrat,...
Border Collie Jules
(31 oktober 2018 )
Dag lieve Jules,
Jij was een van de eerste oppashondjes en maakte dat we elk jaar uitkeken naar begin juli. Naar die paar weken dat je op vakantie kwam en we mee konden genieten van de geweldige hond die je was.
​
Lief voor alles en iedereen, gehoorzaam, bij alles wat ik deed volgde je me op de voet, je hoge knuffelgehalte, je iets wat grappige uitstraling, altijd in voor een wandeling,... Je veroverde met gemak een plekje in ons hart
Je vond alle hondjes leuk maar maakte ook een allerbeste vakantievriend. Degene waar je net iets meer mee speelde dan de andere, waar je het meest naast ging liggen en die je zelfs overtuigde om mee in het water te gaan,... Ik weet zeker dat ook Bolt je de volgende zomer zal missen.
​
Ik las ergens de uitleg van een 6 jarige voor de reden waarom honden maar zo kort leven in vergelijking tot de mens. "We zijn op aarde om te leren hoe we goed moeten leven, om te leren van iedereen te houden en vriendelijk te zijn. Honden weten dat al, dus moeten ze niet zo lang blijven"
Jules wist dat, als de fantastische hond die hij was, zeker ook.
Wij leven heel erg mee met je baasjes, die echt alles op alles hebben gezet maar uiteindelijk toch de zware beslissing moesten nemen om je te laten gaan.
Herdermix Skip
(24 januari 2019)
Vaarwel lieve Skip,
​
We hebben daarstraks gehoord dat je baasjes de zware beslissing hebben moeten nemen om je te laten gaan. Bijna 14 jaar mocht je worden en nu was het je tijd.
We zullen je herinneren als de grote sterke, maar super lieve hond die je was. Je genoot van onze uitstapjes, helemaal als je er tijdens een in het water kon plonzen, lag uren te zonnen in de tuin, hield ervan om dingen te apporteren maar je was al tevreden om gewoon bij iemand te zijn en dankbaar voor iedere knuffel.
​
Toen je de trap hier niet meer op kon mocht je ook bij de bomma. Algauw lag je daar heerlijk te dutten in de zetel en werd je ook een van haar favorieten.
Je zal, ook hier, gemist worden!
Vaarwel Bolt
(4 juli 2013-19 augustus 2020),
​
Met je mooie blonde haren, je vriendelijke blik, lekker zachte oren en vrolijk kwispelende staart.
Vanavond moesten je baasjes plots hun beste vriend laten gaan. Wij wensen hen veel sterkte en prijzen ons heel gelukkig dat zij ons als vast oppasadresje voor hun kanjer hebben gekozen.
Dat we zo vaak mochten meegenieten van de prachthond die jij was. Elke keer dat je kwam was een waar feest. Spelen met je vriendjes, gaan zwemmen, rollen in het zand, je een raar hoedje laten opzetten met je verjaardag, flemen bij de bomma, de bomma beschermen tegen knuffels van bompa :p, nooit nee zeggen tegen wat lekkers, genieten van alle aandacht die je kreeg,…
Je maakte ook een beste vriendje, die je tot aan zijn dood jaarlijks terug zag. Jullie genoten zo van elkaar en gingen steeds verder waar jullie het jaar daarvoor waren geëindigd. Niemand weet wat het hiernamaals brengt tot het er is, maar ik hoop dat jullie nu weer samen zijn, op vakantie in de hondenhemel, tot de dag dat jullie weer met je baasjes herenigd zijn.
Ook voor altijd in ons hart.
Dag lieve Ilse met de sprekende ogen
Elke keer dat je kwam met je zus(sen) was een waar feest.
Samen nieuwjaar vieren, talloze keren balletjes, stokken en zelfs andere dingen apporteren (Je was de eerste hond die ons een baksteen bracht om mee te gooien :p).
Met je vrolijke karakter en hoge knuffelgehalte was je een heerlijke woef om op te passen.
Vaarwel kleine onverschrokken deugniet
Ik hoorde van je baasjes dat je gestorven bent.
Ik ben niet je baasje, maar heb wel heel even van je mogen meegenieten.
Ik kende je, lachte mee om je deugnietenstreken, deelde de vreugde van je (trouwens geweldige) baasjes toen ze me vertelden dat er weer een bullmastiff bij hen in huis rondliep, kon niet wachten om je te ontmoeten,… en had je nog zo graag mee zien opgroeien tot de mooie, grote lieverd die je ongetwijfeld zou geworden zijn.
Vaarwel kleine Balou, het verdriet dat je achterlaat is enorm,
de herinneringen aan jouw zullen gekoesterd worden.
Vergeten doen we je nooit.
